1e stagedag
Blijf op de hoogte en volg Remi
17 Februari 2014 | Ghana, Golokuati
Om 6 uur stond vandaag de wekker. We zouden om 7 uur opgehaald worden door Michael. Gelukkig was hij redelijk optijd. Eerst zijn we langs de kledingmaker gereden voor onze uniformen, ook hij was gelukkig aanwezig dus hebben we de uniformen snel mee kunnen nemen. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis hebben we ons omgekleed op het toilet. De uniformen pasten bij iedereen. Wel zat er toch duidelijk verschil in, in hoe goed het uniform precies paste. Hierna hebben we even moeten wachten totdat we opgehaald werden. Vervolgens werden we naar onze afdeling begeleid. Sanne en ik begonnen op de kinderafdeling. Bij binnenkomst hebben we ons voorgesteld en mochten we op een stoel gaan zitten. Ze vertelden dat ze aan het wachten waren totdat de arts naar de afdeling kwam. In de tussentijd word er zo goed als niks gedaan op de afdeling. Er lagen op dit moment 17 kinderen en dit was een rustige periode. De verpleegkundigen vertelden dat tijdens het regenseizoen er veel meer kinderen liggen. De kinderen die hier liggen zijn voornamelijk opgenomen met; anemie, cholera, malaria en buikkrampen. Op een gegeven moment liepen twee verpleegkundigen naar de neonatale unit. Wij werden gewuifd mee te lopen. Toen we bij de baby’s waren stelde we wel wat vragen. Dit werd alleen niet op prijs gesteld, we kregen te horen; ‘you ask to many questions, relax now’. Hierna durfden we eigenlijk niet zo veel vragen meer te stellen. Op het moment dat de arts binnenkwam begonnen ze met de artsenvisite. De arts was vrouwelijk en maakte geen vriendelijke indruk. De gehele visite duurde zo’n 1.5 uur en werd in het Ghanees besproken. Wij hebben dus 1.5 uur op een stoel zitten luisteren naar iets wat we niet verstonden en ruimte voor vragen was er ook niet echt. Erg bijzonder dat de arts de patiënten bespreekt en bekijkt in het bijzijn van iedereen. Privacy kennen ze hier totaal niet. Ook word er bijna geen contact gemaakt met de patiënt. Het gesprek gaat voornamelijk tussen arts en verpleegkundigen. Op zich is het natuurlijk wel goed dat de patiënt bij de artsenvisite aanwezig is. Na de artsenvisite hebben wij gevraagd of we nog een rondje over het ziekenhuis mochten gaan lopen, dit was geen probleem. De rest van de dag duurde erg lang. Alle vragen die we nog wilden stellen hebben we gesteld. Het is gewoon zo dat de verpleegkundigen vrijwel de hele dag stilzitten. De enige taak is het delen van medicijnen en het doen van de artsenvisite. Verder neemt de familie alle zorg op zich. Een hoofdverpleegkundige van de afdeling verdient nog best goed, namelijk 1000 cedi per maand voor 5 dagen werk. Wel kwam er nog een nieuwe opname binnen, een kindje van 1.5 jaar oud met malaria en een anemie. Het kindje moest eerst een bloedtransfusie krijgen en hierna zou ze behandeld worden voor de malaria. Het is hier zo dat de bloedtransfusie direct afgenomen word uit de vader van het kind. Als deze bloedgroep niet hetzelfde is, moet er een donor bloedzakje gebruikt worden. Dit kost 50 cedi per zakje. De verpleegkundige vertelde dat dit kindje niet verzekerd was, ook was er geen vader aanwezig om het bloed van af te nemen. De moeder moet dus sowieso al 100 cedi betalen voor de 2 zakjes bloed die het kindje moet krijgen. De verpleegkundige vertelde me dat het hier 5 cedi per jaar kost om een kindje te verzekeren, voor een volwassene was dit 12 cedi. Ik kan bijna niet geloven dat deze prijzen kloppen. ’s middags hadden we een uur lunchpauze. Je kunt hier in het ziekenhuis voor 4.50 cedi een volledige warme maaltijd kopen. Na de lunch waren er al verpleegkundigen van de avonddienst aanwezig. Hierbij zat een man die ons wat meer uitleg gaf over medicatie die gebruikt wordt bij de behandeling van malaria. Rond kwart over 2 zijn we weggegaan. Op de terugweg hebben we eerst nog flink moeten onderhandelen over de prijs van de trotro. Er is een vaste prijs van 2.5 cedi per persoon. Dit zou voor 5 mensen op 12.5 cedi uitkomen, toch wilde opeens iedereen meer hebben. Door gewoon weg te lopen zijn we uiteindelijk toch voor 12.5 cedi thuis afgezet. Vanavond koken Dirk en Lukas nasi.