Maternity ward

Maandag hadden we een dagje vrij. Dit omdat Luuk jarig was vandaag. Hij wilde echter niks bijzonders doen dus besloten Sanne en ik lekker in de zon te gaan zitten. Aan de voor en achterkant van ons huisje heb je weinig privacy. Hier lopen regelmatig kinderen langs. Dit is soms best vervelend omdat 10 blanken in een huisje toch wel heel bijzonder zijn. Ze staan dus ook soms met z’n allen via de raampjes hier naar binnen te gluren. Wij wilde graag in bikini zitten dus hadden we een plakje naast het huis gevonden waar we beschut konden zitten. Dit is een strook van ongeveer 2 meter breed naast het huis. Helaas stond dit naast de plaats waar alles wat wij doorspoelen van het toilet in het riool valt. Dit is allemaal vrij open dus de het ruikt er niet al te lekker. Maargoed, alles om even privé buiten te kunnen zitten. Helaas was onze privacy van korte duur. Op een gegeven moment had 1 van de kinderen ons gezien en toen kwamen ze met z’n allen naar het hek toe om een glimp van ons in bikini op te vatten. Best vervelend als je helemaal geen privacy hebt, niet binnen en niet buitenshuis.

Vandaag (dinsdag) heb ik voor het eerst een dag meegekeken op de kraamafdeling. Aan het begin van de dienst hebben we dr. Lucy ontmoet. Zij is gynaecoloog maar tegelijkertijd ook een soort baas van het hele ziekenhuis. Rond 9u werden alle verpleegkundigen en 2 artsen verzameld om casussen te gaan bespreken. Ze bespraken dan een casus die niet helemaal goed verlopen was en keken hoe ze deze situaties de volgende keer anders aan konden pakken. Het was leuk om te zien dat ze hier wel mee bezig zijn. Hierna volgde een klinische les over hypertensie bij zwangere vrouwen. Dit was zeer interessant maar duurde ook wel erg lang (1.5 uur). Op de een of andere manier was ik na 3 kwartier alleen maar aan het vechten om mijn ogen open te houden, hoe interessant de les ook was. Hierna hebben we meegekeken met de artsenvisite. Hierbij ging de tijd langzaam voorbij. Vervolgens kwamen we bij de ‘labor ward’, hier lagen 3 vrouwen. Twee vrouwen waren nog niet bevallen terwijl ze wel al voorbij de uitgerekende datum waren. Deze vrouwen kregen een tabletje vaginaal ingebracht wat de weeën zou moeten opwekken. Bij de derde vrouw werd verteld dat ze een spoed keizersnee zou moeten krijgen. Wij hebben niet helemaal begrepen waarom maar we hoorde dat de baby in het vruchtwater gepoept had. Uiteraard hadden we meteen gevraagd of we hierbij mee mochten kijken. De spoed keizer snee vond uiteindelijk ruim 2 uur later plaats. Het was nog een heel gedoe om duidelijk te krijgen wanneer, hoe en waar we moesten zijn voor de keizersnee. Ik wilde niet te opdringerig overkomen dus constant vragen wanneer het nou plaats zou gaan vinden vond ik ook weer niet prettig. Aan de andere kant wilde we er wel echt bij zijn en waren we ook weer bang dat het opeens zou gebeurden zonder dat we erbij zouden zijn. Iedereen liep namelijk allerlei kanten op zonder ons te vertellen waar we naar toe moesten. Op een gegeven moment werd ons verteld dat we ons om moesten kleden in een andere overal en broek. Ook kregen we een mondkapje en een haarmasker op. Eenmaal binnen was de vrouw al onder narcose gebracht en begon dr. Lucy al met de huid opensnijden. Op dat moment werden we weer weggeroepen want we hadden andere schoenen aan moeten doen. Ik kreeg een paar Adidas slippers en Sanne een soort crocs. Ze proberen hier over het algemeen schoon te werken maar de uitvoering ervan laat te wensen over. De keizersnee duurde zo’n 1.5 uur. Het was erg interessant om te zien maar ook heel bloederig! Dat het bloed via het bed op de schoenen en de vloer kletterde was geen probleem. Het doorsnijden van alle huid en spierlagen gebeurde erg secuur. De dokter nam hier echt de tijd voor. Na de eerste snee in de huid, trok ze met haar handen de buik verder open. Hierdoor scheurde een aantal huidlagen open. Dit geluid vergeet ik denk ik nooit meer. Nadat ze eenmaal in de baarmoeder gesneden had ging ze met een hand naar binnen en trok ze de baby er zo uit. Het baby’tje huilde meteen. Vervolgens werd de baby snel aan een andere verpleegkundige meegegeven en werd het de kamer mee uit genomen. Hierna zijn ze lang bezig geweest om alles weer goed dicht te hechten. De moeder lag ook niet aan een pomp die haar constant onder narcose hield. Hier spuiten ze gewoon steeds wat extra medicatie in als de moeder begint te kreunen en bewegen. Ook merkte wij dat de bloeddruk van de moeder flink daalde. Pas bij een bloeddruk van 65/39 dachten de verpleegkundigen: ‘hmm misschien moeten we hier toch maar eens wat aan doen’. Nadat de dokter klaar was met hechten, hebben we ons omgekleed en de kamer verlaten. Hierna hebben we nog wat gegeten en was onze dienst al afgelopen. Morgen hopen we nog een natuurlijke bevalling mee te mogen maken.

Vandaag (woensdag) ben ik nog een keer een dag gaan meelopen op de maternity ward. Er lag helaas maar 1 vrouw die zou gaan bevallen. Ze had erg veel pijn en schreeuwde het constant uit. Ze geven hier ook geen pijnmedicatie. Elk uur werd er gekeken hoeveel centimeter ontsluiting de vrouw had. ’s Middags om 14u besloten ze dat het te traag ging dus dat de vrouw alsnog een keizersnee. De vrouw die gisteren een keizersnee had gehad, had al meerdere keizersneden gehad. Ik hoorde van de dokter dat het daarom erg moeizaam ging. De vrouw die nu een keizersnee kreeg had nog niet eerder kinderen gehad dus dit zou een stuk makkelijker moeten gaan. Dit gebeurde gelukkig ook. Binnen ongeveer minuten was het kindje er al uit, deze keer was het een meisje. Sanne en ik hadden gevraagd of we nu met het kindje mee mochten kijken in plaats van het meekijken met het dicht hechten. Het kind werd meteen van de moeder meegenomen een andere kamer in. Hier werd het mondje van de baby uitgezogen en werd ze gewogen en gemeten. Ze woog 3 kilo en was 51 centimeter lang. De familie van de moeder kwam al snel rond de baby heen staan. Dit terwijl de moeder haar eigen kind nog niet eens gezien had. Eerder had ik al gevraagd waar de vader was. De verpleegkundigen moesten een beetje lachen want de vader was gewoon aan het werk. Die werd gebeld als het kindje geboren zou zijn. Verder hebben we die dag nog boodschappen gedaan voor het avondeten. ’s Avonds is er mij het kaartspel rikken uitgelegd.